Quero presentarvos aos meus rapaces, son mariñeiros, pintores, carpinteiros, electricistas, son traballadores...
Abúrrense nas clases...
E, como molestan na clase, mándanos á “aula de convivencia” !bonito eufemismo! (boto un pouco de menos cando as cousas chamábanse polo seu nome, e un aula de castigo era iso, un aula de castigo).
- A ver, J. M. fai os exercicios que che mandou a profe
- !Boo! estou cansado
- …
- ¿Déixasme saír ao baño?
- Non
- Despois non me vai dar tempo a coller o bus
- …
- ¿Déixasme saír antes de que soe o timbre?
- Non
- Vou perder o bus…
- Non me importa
- ¿Tes coche?
- Si, je je, pero non te levo
- …
- …
- Esta tarde vou botar patacas
- ¿Ónde?
- Na miña finca
- Si pero ¿ónde está a túa finca?
- En Oleiros
- Son boas as patacas de Oleiros
- Siii
- …
- Profe,déixame saír antes porfa
- Non. Bueno, si me traes dous quilos de patacas
- Si (rápido e rotundo)
- Ja ja ja…
Cuántas veces te recomendé que escribieras esas escenas que me contabas al volver del instituto. Toda una "paideia", Geles. No abandones la navegación. Vale la pena una singladura como la tuya. Esta derrota, al fin, no es una derrota.
ResponderEliminarMe encanta leer estas escenas cotidianas, eso sí, he tenido que esforzarme que el galego no es lo mío.
ResponderEliminarUn abrazo Geles
Gracias por pasarte, empezar me produjo una gran satisfacción,(como sabe Daniel que ayer me tuvo todo el día con la sonrisa puesta) y que por encima me leais vosotros es una pasada.
ResponderEliminarVoy a ver si se puede incorporar en el blog algún traductor.(se lo preguntaré al profe)
Bicos
Una pieza tierna, divertida y real como la vida misma. También me gustaron las fotos, muy expresivas.
ResponderEliminarMuchos besos y mucho ánimo...
Dani.
En realidad, este tipo de enseñanza en un sinsentido para mentes que piensen un poco.
ResponderEliminarSi no fuese por el contacto humano con los chicos, nada compensaría tanta desazón.
Has reflejado perfectamente los únicos momentos que valen la pena entre esos cuatro barrotes.
Un saludo, amiga.
(sigue escribiendo, ya verás que esto tiene su cosa)